The RPG Life

Hey people, sorry di ako nakakapagpost masyado. Tapos sira pa internet ko kaya pc ni mommy ngayon ang gamit ko. Ayun, nagdownload ako ng emulator ng psone sa internet tas nilaro ko yung suikoden II. Kakatapos ko lang kanina nung laro. Kung nakakarelate kayo, cool, kung hindi okay lang hindi ko naman kayo pinipilit. hehehe.

RPG, madalas kong pinangarap na ang buhay ay maging isang rpg. Isa yun sa mga pangarap ko na imposibleng matupad.

The Difference Between RPG games and Reality

1.)The Power Switch - Unang una, syempre yung switch ng console or ng pc. Pag gusto mo maglaro, i-oon mo muna yung gadget mo. Sa totoong buhay, walang switch, hindi mo pinipili kung anung panahon ka mabubuhay, tuloy tuloy lang. Walang on switch, pero may off, kung gusto mo na talaga magquit, edi pakamatay ka na, kaso wala nang ulitan.

2.)New Game - Okay, naglalaro ka, tapos nabadtrip ka kasi mayron kang hindi nakuha or nastuck ka sa isang glitch or error. What do you do? Hit the new game button! (Though nakakainis minsan kasi ang layo mo na tas uulit ka ulit kasi nakalimutan mo lang magsave) Dito sa totoong buhay, walang new game, once you begin, you have to finish it, walang ulitan.Walang reset. Pero may Continue.

3.)Settings - sa buhay, hindi mo pwede ibahin ang difficulty ng problema, kung ano ang nasa harap mo, yun na yun. Hindi mo pwedeng pindutin ang start button, may lalabas na menu, tapos difficulty, easy. Walang ganun dito pre.

4.)Pause - The famous pause button, eto yung mga oras na naiihi ka, or kakain na, pindutin mo yung pause tapos titigil na ang mundo dun sa rpg. Sa buhay, pwede ka naman magpause, yun nga lang, hindi titigil ang mundo para sayo.

5.)Game Over - Sa laro, may mga certain conditions na kelangan mameet para magame over, pinakacommon e yung mamatay, pero la namang silbi kasi may load game naman or continue. Pangalawa e pag natapos mo yung story. Pangatlo e mga kakaibang rason na. Sa totoong buhay, ikaw ang magdidikta kung game over na ba o hindi. Nasa sayo yun kung suko ka na ba or continue ka pa. Ikaw rin, minsan ka lang mabuhay.

6.)Credits - Alam mo ang pinakabadtrip na parte siguro pag natatapos mo ang laro e yung credits. Kahit sa pelikula or tv show, hindi sila nakakatuwang tignan. Unang una ang dami daming pangalan, pangalawa hindi mo naman sila kilala kaya wala ka ring pakealam sa kanila. Kaya tingin ko dapat sa credits ng buhay ko, dapat karamihan dun pangalan ko. Para masaya tignan diba!

Abangan niyo part 2 nitong post na to!